Turków
liczba mieszkańców: 85
sołtys:
Łukasz Uliczka
Turków 47, 48 – 140 Branice
tel. 669 350 356
Historia
Turków był wymieniony już w 1250 roku pod nazwą Turkowe, a w 1346 r. - Turkaw. Miejscowość założył prawdopodobnie niejaki Turek.
W roku 1349 jego właściciel Swatomir z Krasnego Pola odstąpił Turków klasztorowi cystersów z Valehrad koło Ołomuńca. W czasie reformacji miejscowość przeszła do rąk świeckich. W 1570 r. właścicielem był Jerzy Kotuliński, a w okresie kontreformacji Turków zwrócono klasztorowi. Po zniesieniu majątków klasztornych wieś zakupił baron Gruttschreiber, który liczący wtedy około 400 mórg majątek, sprzedał w 1791 r. mieszkańcom Turkowa. Budynki należące do majątku kupił chłop Borsutzky, zamek niejaki Hellebrand, a browar ówczesny nauczyciel Witke (dziadek W. Witke, właściciela drukarni, który zmarł w Głubczycach w 1910 r.) Niestety wszystkie te budynki strawił pożar w 1909 r.
Z lokalnych ciekawostek można zaznaczyć, że obok gruntu szkolnego w 1723 r. był staw, w którym hodowano karpie, a wyżej położoną część wsi, tam gdzie kiedyś stał zamek na początku XX w. nazywano "Górą Kwiatów".
W roku 1723 we wsi był 1 młynarz, 8 chłopów, sędzia, 6 małorolnych młócarzy i 1 kowal. Mieszkańców systematycznie przybywało: w roku 1783 było ich 149; w 1855 - 317; w 1890 r. - 340.
Własny kościół Turków miał od 1875 r., zbudowany został na pagórku, w południowej części wioski. Wcześniej należał do parafii Nasiedle.
Dość szybko założył też własną szkołę, bo już w 1759 r., nową, ze względu na wzrastającą ilość uczniów, wybudowano w roku 1835 r.
Pamiętnym czasem dla Turkowa był rok 1906 kiedy to od lutego do kwietnia straszne żniwo zbierało zapalenie opon mózgowych. Wielu mieszkańców, zwłaszcza dzieci i ludzi młodych zmarło, a pozostali przy życiu byli dotknięci skutkami ubocznymi po przebytej chorobie - głuchotą, ślepotą, zniekształceniami mięśni twarzy czy postawy. Choroba ta zaatakowała nie tylko Turków ale i inne miejscowości.
